Też nie usprawiedliwiam, ale w jakimś stopniu rozumiem Jennifer. Łatwo jest powiedzieć "po prostu się wyprowadź". Ale gdy dorasta się w ultra toksycznym domu, na dodatek z rodzicami, którzy przerzucają własne niespełnione ambicje na dzieci i narzucają wybraną ścieżkę kariery, to podejmowanie takich decyzji jak wyprowadzka jest naprawdę czymś niewyobrażalnym. Z drugiej strony dziewczyna była w stanie zaplanować i zorganizować zlecenie zabójstwa rodziców, więc oczywiście kara się należy i jej nie uniknęła. Nadal jednak jest mi jej szkoda przez ten cały czas, w którym musiała się dostosować do chorych wymagań rodziny i kłamać, żeby jakoś to ogarnąć, bo inaczej się nie dało. Edukacja edukacją, ale nawet jej znajomi musieli pasować pod kryteria rodziców, o życiu miłosnym nie wspominając. To jest chore.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                        Tak, oni tam wszyscy mieli jakąś dziwną dualność w myśleniu. Życie ponad stan, prestiżowa kariera dzieci, a przerastały ich naprawdę błahe sprawy. Jennifer na przesłuchaniu dała się zrobić jak wyjątkowo głupie dziecko, ale jej całe planowanie morderstwa rodziców odbyło się w zasadzie na widoku. Trochę mnie to dziwi, bo przez te wszystkie lata kłamania musiała być całkiem sprytna, ale z logiką nie było jej zbytnio po drodze.

.

.

.

Serio piszesz, że nie usprawiedliwiasz a trochę rozumiesz? Przecież ona zleciła zabicie swoich rodziców. Tego nic nie usprawiedliwia. Była nastolatką, która chciała spotykać się z dilerem i wieść bezstresowe życie u jego boku, rodzice zabronili to zaplanowała ich morderstwo. Może właśnie gdyby bardziej się przykładali do jej wychowania to by tak nie było. Kłamała na temat szkoły, pewnie nie jednorazowo kłamała na temat tego co robiła, była wyrachowaną nastolatką z spaczoną psychiką. Wielu rodziców przerzuca swoje niespełnione marzenia i cele na dzieci, wielu rodziców zabrania się spotykać swoim dzieciom z osobami, które ich zdaniem nie są dobrym towarzystwem. Tyle, że te dzieci nie planują później morderstwa. Zabrakło w tym domu rozmowy, tak po prostu, rozmowy i zrozumienia. Rodzice w ten sposób chcieli jej pokazać, że ją kochają, a ona odebrała to jako niszczenie jej życia. Smutny koniec, teraz do końca życia musi z tym żyć.

"Serio piszesz, że nie usprawiedliwiasz a trochę rozumiesz? Przecież ona zleciła zabicie swoich rodziców. Tego nic nie usprawiedliwia."

No właśnie napisałam, że nie usprawiedliwiam, ale tak, w dalszym ciągu rozumiem, bo znam tę historię głębiej niż to, co przedstawiono w tym dokumencie. I tutaj jest problem, bo dokument niestety bardzo ogólnie przedstawia tę historię i nie pokazuje wszystkiego.

"Zabrakło w tym domu rozmowy, tak po prostu, rozmowy i zrozumienia."

W tym domu zabrakło przede wszystkim normalności. Jej rodzice stosowali tzw. tygrysie rodzicielstwo, a Jennifer i jej brat mieli narzucone role już od narodzin. Ona nie potrafiła sprostać tym oczekiwaniom. W graniu na pianinie była dobra, ale w nauce i szkole wcale nie była tak wyjątkowa, jak chcieli i wmawiali sobie jej rodzice, więc poszła w świat kłamstw i fantazji. Ona nie mogła wyjść z domu bez pozwolenia, mieć znajomych, których nie akceptowali jej rodzice (i to wcale nie musiało być ciemne towarzystwo, wystarczyło, że nie byli wystarczająco prestiżowi), nawet podjąć weekendowej pracy nie mogła. A gdy to zrobiła i rodzice się o tym dowiedzieli, to musiała to przypłacić dodatkowymi korepetycjami. Tego było więcej i więcej, więzienie, a nie dom. Dlatego napisałam, że nie usprawiedliwiam morderstwa, bo były inne wyjścia, mniej dramatyczne, np. wyprowadzka, ale potrafię zrozumieć, co nią kierowało, bo potrafię sobie wyobrazić, jak była ograniczona myślami przez dorastanie w tak toksycznym środowisku. Ale tak, siedzi za kratami, więc na szczęście poniosła karę za to, co zrobiła.

Sami sobie wychowali psychopatkę.

Znam tą historię bardzo dobrze ,tu przedstawienie ogólnikowo tej sprawy i pokazanie że winna była tylko Jennifer ale nie pokazali jakie życie zgotowali jej rodzice ,ona nie mogła nawet wyjść z domu,zadzwonić bez pozwolenia a była od dawna dorosła